impolite

listen to the pronunciation of impolite
İngilizce - Türkçe
kaba

Kimse kaba satıcıları sevmez. - Nobody likes impolite salesmen.

Hoşça kal dememesi kabalıktı. - It was impolite of him not to say goodbye.

inceliksiz
terbiyesiz

O terbiyesizce konuştu. - She spoke impolitely.

Tom Mary'ye oğlunun terbiyesiz düşünceleri için özür diledi. - Tom apologized to Mary for his son's impolite remarks.

kaba bir şekilde
kabalık

Hoşça kal dememesi kabalıktı. - It was impolite of him not to say goodbye.

Onun davetini geri çevirmen büyük kabalık. - It is very impolite of him to decline their invitation.

{s} nezaketsiz
{s} incitici
impolitenessterbiyesizlik
nobran

İlgili Terimler

impolite behavior
kabalık
impolite behavior
kaba davranış
impolitely
kaba bir şekilde
lacking good manners; impolite; ill-bred
görgü eksik, kaba, görgüsüz
not polite
kibar değil
impolitely
terbiyesizce

O terbiyesizce konuştu. - She spoke impolitely.

Tom terbiyesizce konuşur. - Tom spoke impolitely.

impolitely
kabaca
impolitely
edepsizce
impoliteness
{i} kabalık
impoliteness
{i} nezaketsizlik
impoliteness
{i} terbiyesizlik
İngilizce - İngilizce
Not polite; not of polished manners; wanting in good manners
{s} rude, discourteous, bad-mannered
not polite
If you say that someone is impolite, you mean that they are rather rude and do not have good manners. It is impolite to ask too many questions. polite. not polite = rude
Not polite; not of polished manners; wanting in good manners; discourteous; uncivil; rude

İlgili Terimler

impolitely
In an impolite manner; uncivilly; rudely
ımpolite
{a} unpolite, uncivil, rude, rough
impolitely
in an impolite manner; "he treated her impolitely"
impolitely
rudely, discourteously, in an impolite manner
impolitely
in an impolite manner; "he treated her impolitely
impoliteness
The state of being impolite; incivility; rudeness
impoliteness
a discourteous manner that ignores accepted social usage
impoliteness
{i} rudeness, lack of courtesy
impolite