English - Turkish
Definition of a native or inhabitant of western europe; a european; a term used in the levant in English Turkish dictionary
- frank
- {i} frenk
- frank
- içten
- frank
- {s} samimi
Personel toplantıda samimi bir görüş alışverişinde bulunmuştur.
-The staff exchanged frank opinions in the meeting.
O, samimi olarak suçunu itiraf etti.
-She frankly admitted her guilt.
- frank
- pullamak
- frank
- açıkkalpli
- frank
- açık sözlü
Tom gerçekten açık sözlü olmamı istiyor mu?
-Does Tom really want me to be frank?
O, oldukça açık sözlü bir kişidir.
-He is an extremely frank person.
- frank
- (posta pulunu) damgalamak
- frank
- (isim) frenk
- frank
- i., k.dili., bak. frankfurter
- frank
- {f} (posta pulunu) damgalamak; (zarfın üstüne) posta damgasını veya posta ücretinin ödenmiş olduğunu gösteren bir işareti basmak
- frank
- parasız göndermek
- frank
- {s} ücretsiz giden mektup
- frank
- postada ücretsiz gitm
- frank
- dili sosis
- frank
- damgala
- frank
- (sıfat) açık sözlü, sözünü esirgemeyen, dürüst, içi dışı bir, samimi, ücretsiz giden mektup
- frank
- (fiil) mektubu ücretsiz gitmesi için damgalamak, ücretsiz göndermek (mektup)
- frank
- ücretsiz gitmesi için mektupların üstüne atılan imza
- frank
- {f} mektubu ücretsiz gitmesi için damgalamak
Related Terms
English - English
Definition of a native or inhabitant of western europe; a european; a term used in the levant in English English dictionary
- frank
a native or inhabitant of western europe; a european; a term used in the levant
Hyphenation
a na·tive or in·hab·i·tant of west·ern europe; a european; a term used in the Le·vantPronunciation
Resimler
Favorites