تعريف to engage in combat with; to oppose physically, to contest with في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Kavga etmek benim tarzım değildir.
-Fighting isn't my style.
Ben kavga etmekten hoşlanmam.
-I don't enjoy fighting.
- fight
- {f} savaşmak
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
- fight
- {i} dövüş
Tom seninle dövüşmeyecek kadar akıllıdır.
-Tom knows better than to fight with you.
Keşke onlar dövüşmeyi bıraksalar.
-I wish they would stop fighting.
- fight
- {i} kavga
Tom'u kışkırtan kavgaları durdurmalısın.
-You need to stop provoking fights with Tom.
Tom kavgaya karışmak istemiyordu, fakat başka seçeneği yoktu.
-Tom didn't want to get involved in the fight, but he had no choice.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف to engage in combat with; to oppose physically, to contest with في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight