تعريف that which gives disturbance, annoyance, or vexation; that which afflicts في الإنجليزية التركية القاموس.
- trouble
- {i} sorun
Yeni hükümetin malî sorunları var.
- The new government has financial troubles.
Sorun oğlumun okula gitmek istememesidir.
- The trouble is that my son does not want to go to school.
- trouble
- dert
Başı dertte iken benden yardım istedi.
- She asked me for help when she was in trouble.
O her zaman başı dertte olan insanlara yardım etmeye hazırdı.
- He was always ready to help people in trouble.
- trouble
- zahmet
Zahmetin için teşekkür ederim.
- Thank you for your trouble.
O, arkadaşını havaalanında karşılama zahmetine katlandı.
- She took the trouble to meet her friend at the airport.
- trouble
- {f} 1. rahatsız etmek, tedirgin etmek: The approaching storm troubled the ship's crew. Yaklaşan fırtına geminin tayfasını tedirgin etti. The
- trouble
- başını ağrıtmak
- trouble
- müşkül
- trouble
- iş
Karanlıktı, bu yüzden Tom cadde işaretini okumada sıkıntı çekti.
- It was dark, so Tom had trouble reading the street sign.
İşle ilgili biraz sorunum var.
- I had some trouble with the work.
- trouble
- rahatsızlık
- trouble
- sıkıntı
En sıkıntılı olan en iyinin yozlaşmasıdır.
- What is most troublesome is the corruption of the best.
Kesinlikle sıkıntılarımız olacak.
- We'll have troubles for sure.
- trouble
- kötü taraf
- trouble
- (sosyal/siyasal) düzensizlik
- trouble
- zorluk
Tom arkadaş edinmede zorluk çekiyordu.
- Tom had trouble making friends.
Nefes almada zorluk çekiyorum.
- I've been having trouble breathing.
- trouble
- {i} meşakkat
- trouble
- {f} üzülmek
- trouble
- get into trouble belaya çatmak
- trouble
- {f} dert etmek
- trouble
- {i} huzursuzluk
- trouble
- {f} rahatsız etmek
- trouble
- {f} üzmek
- trouble
- {f} bulandırmak
